“พินัยกรรมอดีต”
17 สิงหาคม 2565
อดีต คือสิ่งที่เกิดขึ้นและจบลงไปพร้อมกับวันเวลา แต่จะแสดงผลต่อใจเมื่อบุคคลระลึกถึง…
ถ้าระลึกถึงอดีตที่เป็นกุศล ความดี ความสุข..ก็มีผลต่อใจให้รู้สึกดี ภูมิใจและมีกำลังใจ
แต่ถ้าระลึกถึงอกุศล บาปกรรม ความบกพร่องของตนเอง ก็พลอยทำให้ใจเศร้าหมอง อ่อนแอ ท้อแท้ไปด้วย
แท้จริง “พินัยกรรม”ที่อดีตได้ฝากไว้ให้เราได้ระลึกถึงด้วยความภาคภูมิใจ และมีกำลังใจไปต่อ..คือ “ความดีของเราเอง”.
นอกจากความดีแล้ว ปล่อยให้มันผ่านไปกับกาลเวลา อย่าไปสนใจ อาลัยอาวร นอนจมความทุกข์
“สู้ๆ อยู่เพื่อชีวิตที่ดีกว่าวานนี้ ทุกคนทำได้”
